ایمپلنت های دندانی در زعفرانیه تهران
ایمپلنت در زعفرانیه تهران
ایمپلنت دندان (همچنین به عنوان ایمپلنت درونی یا فیکسچر نیز شناخته میشود) پروتزی است که با استخوان فک یا جمجمه ارتباط برقرار میکند تا از پروتز دندان مانند تاج، پل، پروتز یا پروتز صورت حمایت کند یا به عنوان لنگر ارتودنسی عمل کند.
اساس ایمپلنت های دندانی مدرن یک فرآیند بیولوژیکی به نام osseointegration است که در آن موادی مانند تیتانیوم یا زیرکونیا پیوندی نزدیک به استخوان ایجاد می کنند.
متخصص ایمپلنت در تهران بهترین ها را ارائه می دهد.
فیکسچر ایمپلنت ابتدا به گونه ای قرار می گیرد که احتمال استخوان بندی آن وجود داشته باشد، سپس یک پروتز دندان اضافه می شود. قبل از اینکه پروتز دندان (دندان، پل یا پروتز) به ایمپلنت متصل شود یا اباتمنتی که پروتز/تاج دندان را نگه میدارد، مقدار متغیری از زمان بهبودی برای استئواینتگراسیون مورد نیاز است.
موفقیت یا شکست ایمپلنت ها در درجه اول به ضخامت و سلامت استخوان و بافت های لثه ای که ایمپلنت را احاطه کرده اند، بستگی دارد، بلکه به سلامت فردی که تحت درمان قرار می گیرد و داروهایی که بر شانس یکپارچگی استخوانی تأثیر می گذارند نیز بستگی دارد. میزان استرسی که در طول عملکرد طبیعی به ایمپلنت و فیکسچر وارد می شود نیز ارزیابی می شود.
برنامه ریزی موقعیت و تعداد ایمپلنت ها برای سلامت طولانی مدت پروتز کلیدی است زیرا نیروهای بیومکانیکی ایجاد شده در طول جویدن می تواند قابل توجه باشد.
بهترین متخصص ایمپلنت در تهران برای جراحی وزیبایی دندان ها بهترین گزینه ی انتخابی از بین دندانپزشکان می باشد.
موقعیت ایمپلنت ها با موقعیت و زاویه دندان های مجاور، با شبیه سازی آزمایشگاهی یا با استفاده از توموگرافی کامپیوتری با شبیه سازی CAD/CAM و راهنماهای جراحی به نام استنت تعیین می شود. پیش نیاز موفقیت درازمدت ایمپلنت های دندانی استخوانی، سلامت استخوان و لثه است. از آنجایی که هر دو ممکن است پس از کشیدن دندان آتروفی شوند، گاهی اوقات برای بازسازی استخوان و لثه ایده آل نیاز به روش های پیش از پروتز مانند لیفت سینوس یا پیوند لثه است.
پروتز نهایی می تواند یا ثابت باشد، جایی که فرد نمی تواند پروتز یا دندان ها را از دهان خود خارج کند، یا می تواند متحرک باشد، جایی که می تواند پروتز را خارج کند. در هر مورد یک اباتمنت به فیکسچر ایمپلنت متصل می شود. در جایی که پروتز ثابت است، تاج، بریج یا پروتز به اباتمنت یا با لگ پیچ یا با سیمان دندانی ثابت می شود.
در جایی که پروتز قابل جابجایی است، یک آداپتور مربوطه در پروتز قرار داده می شود تا بتوان دو قطعه را به هم متصل کرد.
با هم می توانید یک برنامه درمانی را انتخاب کنید که برای شما بهترین است.
خطرات و عوارض مربوط به درمان ایمپلنت به مواردی که در حین جراحی رخ می دهد (مانند خونریزی بیش از حد یا آسیب عصبی)، مواردی که در شش ماه اول رخ می دهد (مانند عفونت و عدم انطباق استخوان) و مواردی که در طولانی مدت رخ می دهند تقسیم می شود. مانند پری ایمپلنتیت و نارسایی های مکانیکی). در حضور بافتهای سالم، یک ایمپلنت به خوبی یکپارچه با بارهای بیومکانیکی مناسب میتواند دارای نرخ بقای 5 ساله به علاوه از 93 تا 98 درصد باشد و طول عمر 10 تا 15 سال برای دندانهای مصنوعی.
مطالعات طولانی مدت موفقیت 16 تا 20 ساله (ایمپلنت هایی که بدون عارضه یا تجدید نظر زنده می مانند) را بین 52 تا 76 درصد نشان می دهد که عوارض تا 48 درصد موارد رخ می دهد. هوش مصنوعی به عنوان پایه ای برای سیستم های پشتیبانی تصمیم گیری بالینی در حال حاضر مرتبط است.سیستم های هوشمند به عنوان کمکی در تعیین میزان موفقیت ایمپلنت ها استفاده می شود.
او می تواند دهان شما را معاینه کند و تعیین کند که کدام درمان ممکن است برای شما مناسب باشد و به هر سوال دیگری که ممکن است داشته باشید پاسخ دهد.
بدون نظر