پروتز ثابت
یعنی پروتزی که قابل در آوردن از دهان توسط بیمار نمی باشد. انواع: پروتز ثابت می تواند متکی بر دندان یا ایمپلنت باشد.
پروتزهای ثابت متکی بر ایمپلنت: کراون یا تاج تکی و بریج
کراون و بریج ها دارای دو نوع زیرکونیا ( تمام سرامیک ) و PFM ( با زیر ساخت فلزی) هستند. البته نوع تمام سرامیک زیباتر است. با این حال هر کدام از این دو نوع کاربرد خاص خود را دارا می باشند.
بریج:
بریج ایمپلنتی یعنی قرار دادن یک یا دو تاج بدون پایه، متکی بر دو یا چند پایه ایمپلنتی.
چرا جایگزینی ناحیه بی دندانی با ایمپلنت به بریج ارجحیت دارد؟
- بریج دندانی یعنی جایگزینی دندان از دست رفته با تراش و پایه قرار دادن دندانهای دو طرف فضای بی دندانی.
- این درمان سابقا” درمان روتین محسوب می شد. (در حالیکه امروز با وجود درمان ایمپلنت، درمانهای بریج با پایه دندان طبیعی کمتر استفاده می شوند.)
علت اینکه ایمپلنت جایگزین بریج شده:
مشکلاتی است که با درمان بریج ایجاد می شود،
- ازجمله پوسیدگی دندانهای پایه و از دست رفتن آنها بعد از مدت حدود ده سال.
- به این ترتیب بعد از ده سال به جای یک دندان از دست رفته سه دندان از دست رفته خواهیم داشت و طول ناحیه بی دندانی افزایش میابد
پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت:
- پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت می تواند ناحیه بی دندانی تک دندانی تا بی دندانی کامل فک بالا ، پایین یا هر دو را شامل شود.
- تعداد ایمپلنت لازم جهت پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت برای درمان بی دندانی کامل فک پایین: حداقل تعداد پایه ایمپلنت تعریف شده برای پروتز ثابت شش عدد می باشد که البته در بیشتر موارد بیش از این تعداد مورد نیاز است.
- تعداد ایمپلنت لازم جهت پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت برای درمان بی دندانی کامل فک بالا.(حداقل تعداد جهت درمان پروتز ثابت هشت عدد می باشد.)
بدون نظر