تکنیک پانچ بافت نرم بدون فلپ برای کاشت ایمپلنت چگونه است؟

کاشت ایمپلنت به روش پانچ

 

مدیریت فضاهای بی دندان با ایمپلنت دندان تحولی اساسی ایجاد کرده است. درمان ایمپلنت دندانی جایگزین بسیاری از روش‌های مرسوم درمان بیماران بی‌دندان شده و به یک روش درمانی بسیار قابل پیش‌بینی تبدیل شده است.

اخیراً، مفهوم جراحی ایمپلنت بدون فلپ برای بیمارانی که بافت لثه کراتینه شده و حجم استخوان کافی در محل گیرنده ایمپلنت دارند، معرفی شده است. در روش بدون فلپ، ایمپلنت دندان از طریق بافت های مخاطی بدون بازتاب فلپ نصب می شود.

 

ارائه مورد: این گزارش موردی با هدف درمان یک بیمار زن 42 ساله سالم از نظر سیستمیک با فضای بی دندانی نسبت به 46 با استفاده از روش پانچ بافت نرم بدون فلپ می باشد. در این روش، بافت نرم در محل جراحی با پانچ بافت نرم و سپس استئوتومی و کاشت ایمپلنت انجام می شود. ترمیم نهایی در پایان 4 ماه انجام شد.

 

نتیجه گیری: روش پانچ بافت نرم بدون فلپ یک روش کم تهاجمی ابتکاری برای مدیریت فضاهای بی دندانی با عرض استخوان کافی، ارتفاع و لثه کراتینه شده است که منجر به سازگاری بالای بیمار می شود. مزیت افزوده این است که حداقل میزان از دست دادن استخوان کرستال است.

 

دکتر بهروز حبیبی ، متخصص ایمپلنت در تهران می باشند که یکی از روش های استفاده ایشان ایمپلنت به روش پانچ می باشد.

 

کاشت-ایمپلنت-به-روش-پانچ

کاشت-ایمپلنت-به-روش-پانچ

 

مقدمه

ایمپلنت های دندانی به عنوان مواد زیستی بیولوژیک یا آلوپلاستیک تعریف می شوند که از طریق جراحی در بافت های سخت یا نرم دهان برای اهداف عملکردی یا زیبایی قرار می گیرند.

از دهه 1970، ایمپلنتولوژی مدرن مبتنی بر مفهوم جراحی با بالا بردن فلپ است.

اولین برش طبق پروتکل طراحی شده توسط برونمارک انجام شد که در دهلیز دهان انجام شد. بنابراین وقتی فلپ جایگزین شد، خط برش و بخیه از محل ایمپلنت جدا می‌ماند، بنابراین سعی می‌شود از عفونت در ناحیه جراحی جلوگیری شود.

به تدریج، چندین کارآزمایی بالینی نشان دادند که برش میانی کرستال در مقایسه با مواردی که با استفاده از آن به دست آمده بود، میزان موفقیت مشابهی داشت. پروتکل کلاسیک علاوه بر این، برش میانی کرستال تورم و التهاب کمتری ایجاد کرد

موفقیت درمان ایمپلنت دهان به هم افزایی بین عوامل بیمار، برنامه ریزی درمان، تکنیک جراحی، پروتزهای دندانی و جنبه های فنی ترمیم ایمپلنت بستگی دارد.

اخیراً، مفهوم جراحی ایمپلنت بدون فلپ برای بیمارانی با بافت لثه و حجم استخوان کافی کراتینه شده در محل گیرنده ایمپلنت توسعه یافته است. در روش بدون فلپ، ایمپلنت دندان از طریق بافت های مخاطی بدون انعکاس فلپ نصب می شود.

 

دو نوع جراحی ایمپلنت بدون فلپ عمدتاً تکنیک مته مستقیم و تکنیک پانچ بافت نرم است.

 

یک بیمار زن 42 ساله که از نظر سیستماتیک سالم بود با شکایت اصلی فضای بی دندانی در ناحیه پایین و سمت راست دندان پشتی در یک سال گذشته به بخش پریودنتولوژی مراجعه کرد. معاینه بالینی فضای بی دندانی را در رابطه با 46 بدون رانش مزیال 47 یا فوق فوران 16 نشان داد (شکل 1). معاینه رادیوگرافی ارتفاع و عرض استخوان کافی را نشان داد. CBCT در رابطه با 46 گرفته شد و نقشه برداری استخوان برای ارزیابی ارتفاع و عرض استخوان دقیق انجام شد (شکل 2). طرح درمان شامل فاز اول درمان و سپس کاشت ایمپلنت در رابطه با 46 بعد از 1 هفته بود. برنامه درمانی برای بیمار توضیح داده شد و رضایت نامه کتبی آگاهانه برای آن اخذ شد.

درمان جراحی

قبل از شروع عمل، دهانشویه کلروهگزیدین 0.2% قبل از عمل انجام شد. پس از انفیلتراسیون بی حسی موضعی (لیدوکائین 2 درصد) نسبت به 46، از پانچ بافت نرم به قطر 4 میلی متر برای پانچ کردن بافت نرم در محل جراحی استفاده شد.

محل استئوتومی با استفاده از فرز گرد اولیه و مته پیچشی 2 میلی متری با مقدار فراوان آبیاری سالین تهیه شد و موازی بودن آن بررسی شد .

مته های بعدی با ارتفاع و قطرهای مختلف برای دستیابی به ارتفاع و عرض مورد نظر انجام شد. ایمپلنت آدین با اندازه 4.2*10 میلی متر در محل استئوتومی و یک کلاه التیام دهنده روی ایمپلنت قرار داده شد.

رادیوگرافی بلافاصله بعد از عمل گرفته شد . دستورالعمل های بعد از عمل به بیمار داده شد.

داروها شامل آموکسی سیلین 500 میلی گرم سه بار در روز به مدت 3 روز و Zerodol-P دو بار در روز به مدت 3 روز بود. بیمار در 1 هفته، 2 هفته، 4 هفته و 4 ماه بررسی شد. هیچ درد یا ناراحتی شدیدی توسط بیمار گزارش نشده است. شفا بدون حادثه بود. پروتز نهایی بعد از 4 ماه داده شد.

 

جراحی کم تهاجمی روند کنونی است که هدف آن انجام روش‌های جراحی است که با کاهش اندازه ابزارها، تا حد امکان آسیب کمتری به بیمار وارد می‌کند.

بر اساس معیارها، از دست دادن استخوان کمتر از 0.2 میلی متر در سال پس از اولین سال عملکرد ایمپلنت، برای موفقیت طولانی مدت ضروری است.

ایجاد پاپیلاها و خطوط لثه دست نخورده در اطراف ایمپلنت ها بسیار مهم است، به ویژه در بیمارانی که در حین عملکرد، مانند صحبت کردن و لبخند زدن، بافت نرم خود را نشان می دهند.

 

کاشت-ایمپلنت-به-روش-پانچ

کاشت-ایمپلنت-به-روش-پانچ

 

 همکاران 6 پروفایل بافت نرم و ارتفاع سطوح استخوان کرستال را با استفاده از رادیوویزیوگرافی در اطراف ایمپلنت‌های تک مرحله‌ای پس از کاشت ایمپلنت تک‌تکه با دو تکنیک جراحی مختلف، یعنی روش فلپ باز و روش بدون فلپ (FL) در 30 بیمار مقایسه کردند.

نتایج به این نتیجه رسید که جراحی ایمپلنت بدون فلپ منجر به از دست دادن کمتر استخوان بین پروگزیمال و همچنین منجر به تغییرات بهتر بافت نرم (کاهش شاخص خونریزی پاپیلاری، کاهش شاخص خونریزی شیار و کاهش میانگین عمق پاکت پروبینگ) در مقایسه با تکنیک فلپ باز

عیب جراحی ایمپلنت بدون فلپ این است که یک “تکنیک کور” است، یعنی؛ ناتوانی جراح در تجسم علائم آناتومیک و ساختارهای حیاتی به دلیل عدم انعکاس فلپ. این را می توان با کمک CBCT و نقشه برداری استخوان حل کرد.

برای عضویت در صفحه اینستاگرام آقای دکتر بهروز حبیبی اینجا کلیک کنید.

 

از مزایای جراحی ایمپلنت بدون فلاپ:

می‌توان به غیرتروماتیک بودن، کاهش زمان جراحی، کاهش عوارض بیمار، افزایش راحتی بیمار، درصد بقای بالا و حفظ حجم بافت نرم و سخت کراتینه شده در محل جراحی، حفظ گردش خون و تسریع آن اشاره کرد.

بهبودی که به بیمار این امکان را می دهد تا بلافاصله پس از کاشت ایمپلنت، اقدامات بهداشتی طبیعی دهان را از سر بگیرد. از این رو این روش کاشت ایمپلنت بدون فلپ یک تکنیک جدید و کارآمد برای کاشت ایمپلنت با مصرف زمان کمتر و عوارض کمتر بیمار است.

نتیجه

پیشرفت‌های اخیر در درمان ایمپلنت، کاشت ایمپلنت را کارآمدتر کرده است. روش کم تهاجمی کاشت ایمپلنت نسبت به روش مرسوم کارآمدتر بوده و انطباق بالایی برای بیمار دارد. در این گزارش موردی از روش پانچ بافت نرم بدون فلپ برای کاشت ایمپلنت استفاده شده است.

اگر نیاز به خدمات دندانپزشکی با کیفیت بالا دارید، با ما تماس بگیرید.

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *